Patrick Tresset podejmuje w swoich pracach dyskurs dotyczący twórczości i jej współczesnych, transhumanistycznych postaci. Rozważa kwestie przeobrażeń sztuki, uruchamia refleksję na temat strategii jej tworzenia, jak też i doświadczania. Z drugiej strony podejmuje problem miejsca, jakie w ludzkim świecie zajmują roboty i inne formy sztucznej inteligencji oraz przyszłości ich wzajemnych relacji.

Szczególna wartość i wyrafinowanie twórczości Patricka Tresseta wynika nie tylko ze statusu, jaki uzyskują jej wytwory – zarazem podmioty i przedmioty, dzieła i twórcy. Walory te biorą się również ze znamionującego ją hybrydycznego splotu różnych tendencji i rodzajów artystycznych, które spotykają się w jego dziele: rysunek, sztuka kinetyczna, sztuka cybernetyczna, sztuka robotyczna, sztuka generatywna, performance art, sztuka interaktywna, sztuka instalacji, konceptualizm – wyliczenie to nie jest jeszcze kompletne. Interakcje między nimi budują wewnętrzną dynamikę prac Tresseta, jako form sztuki hybrydycznej, odgrywając też istotną rolę w charakterystyce jej właściwości i ogólnej wymowy. Znaczenie jego sztuki wynika również ze skali i rangi problemów estetycznych, filozoficznych i społecznych, które wyławia i uczytelnia, bądź też prowokuje, stawia i poddaje rozważaniom, stając się w ten sposób ważną częścią współczesnych dyskursów artystycznonaukowych.