Polski artysta dźwiękowy, producent muzyczny, autor eksperymentalnej muzyki elektroakustycznej. Mieszka i tworzy w Gdańsku.
Ukończył studia na Wydziale Konserwacji Zabytków Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1997 związał się z tamtejszym Radiem Sfera, gdzie realizował autorską audycję, w której podkładał własną muzykę do tekstów recytowanych przez zaprzyjaźnionych poetów. Za jego oficjalny debiut dźwiękowy uznaje się, powstałą we współpracy z poetą Waldemarem Ślefarskim, płytę Waldemar Ślefarski – wiersze zmieszane 1996-99 (1999). W 2004 nakładem Gusstaff Rec. wydał płytę Lo-Fi Stories, efekt zainteresowania autora estetyką starych, wydawanych na płytach winylowych i magnetofonach szpulowych bajek.
Michał Jacaszek wykształcił niekonwencjonalne metody samplingu, korzystając z archaicznych nagrań i dźwięków wydawanych przez zabawki, instrumenty i szczątki znalezionych mechanizmów, nazywając tę technikę „muzykotroniką”.
W 2010 roku odwiedził Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia z projektem Pentral. Projekt ten był próbą zgłębienia fenomenu pogłosu w sakralnych wnętrzach i oddania szczególnej atmosfery jaka towarzyszy temu zjawisku. Realizacja materiału polegała na nagraniach przeprowadzonych w kilku zabytkowych świątyniach Gdańska – rejestracji wokali, nagraniach sampli organowych, a także mnóstwa dźwięków „znalezionych” (dzwonków, szmerów, odgłosów dzwonów i zegarów, kroków, dźwięków dochodzących z zewnątrz). Późniejsza praca studyjna koncentrowała się przede wszystkim na wzmocnieniu i przetworzeniu efektu pogłosu, generowanego przez rozmaite akustyczne bodźce – śpiew, organy, itp. Głosy, frazy organowe traktowane były często jako impuls wyzwalający akustykę wnętrza i jako takie były potem tuszowane i eliminowane. Wykorzystane w muzyce Jacaszka sample to w zasadzie pozostałość po dźwięku, moment jego wybrzmiewania, kiedy podstawowy impuls akustyczny zamiera i miesza się z panującym w kościele szumem. Z tak wypreparowanych, charakterystycznie zaszumionych dźwięków powstały potem przestrzenne, pełne tajemnicy kompozycje.
W tym samym roku artysta zaprezentował w Łaźni swój inny materiał, stworzony wspólnie z Wojciechem Jachną - trębaczem zespołów Sing Sing Penelope, Pan Jabu i Contemporary Noise Sextet. Improwizowane partie trąbki akompaniowały szerokim, brudnym pejzażom dźwiękowym Jacaszka, generowanym przez elektroniczne manipulacje.
W 2014 roku zagrał kolejny koncert w budynku CSW Łaźnia z najnowszym projektem Rimbaud - realizowanym wspólnie z Mikołajem Trzaską i Tomaszem Budzyńskim. Ich muzyka stanowiła muzyczną odpowiedź na wizjonerskie utwory francuskiego poety. Intensywne, gwałtowne i barwne wizje literackie Artura Rimbaud sprowokowały muzyków do poszukiwania dźwiękowych ekwiwalentów bezkresnych przestrzeni, intymnego szeptu oraz obsesyjnych repetycji.