ŁAŹNIA 1 2003 - Historia kolekcji CSW Łaźnia PUBLIC (RE)COLLECTIONS
23.05-29.06.2003
Artyści: Maciej Świeszewski, Sławoj Ostrowski, Dorota Nieznalska, Grzegorz Klaman, C.U.K.T., Robert Rumas, Kazimierz Ostrowski, Jerzy Zabłocki, Dominik Lejman,
Henryk Cześnik, Władysław Jackiewicz, Marek Rogulski, Teresa Miszkin, Hanna Nowicka-Grochal, Jerzy Krawczyk, Maksymilian Kasprowicz, Witold Chmielewski, Kiejstut Bereźnicki, Adela Szwaja, Stefan Gierowski, COX, Iwona Ostoja-Ostaszewska, Marek Sobczyk, Krzysztof Visconti, Julita Wójcik, Martyna Zdanowicz, Jacek Staniszewski.
Henryk Cześnik, Władysław Jackiewicz, Marek Rogulski, Teresa Miszkin, Hanna Nowicka-Grochal, Jerzy Krawczyk, Maksymilian Kasprowicz, Witold Chmielewski, Kiejstut Bereźnicki, Adela Szwaja, Stefan Gierowski, COX, Iwona Ostoja-Ostaszewska, Marek Sobczyk, Krzysztof Visconti, Julita Wójcik, Martyna Zdanowicz, Jacek Staniszewski.
Kurator: Małgorzata Lisiewicz
Współpraca: Robert Rumas
Współpraca: Robert Rumas
Wstawa jest prezentacją prac znajdujących się w kolekcji CSW "Łaźnia", tworzonej od początku istnienia instytucji, czyli od 1998 roku. Obok dzieł należących do „Łaźni” na wystawie pokazane są prace z innych zbiorów trójmiejskich i nie tylko. Tematem wystawy jest rola, jaką pełni kolekcja w budowaniu tożsamości i wizerunku instytucji oraz zwrócenie uwagi na proces kształtowania się tradycji artystycznych, których wykładnią są kolekcje. Projekt ma wskazywać tyleż na odmienności owych tradycji, jak i potencjalne między nimi związki.
Od początków istnienia muzeów istotną ich funkcją było gromadzenie zbiorów. Publiczna prezentacja kolekcji realizowała szereg rozmaitych celów: obok funkcji edukacyjnych i artystycznych, stanowiła również istotne narzędzie mniej lub bardziej jawnej propagandy ideologicznej formułowanej w interesie jej właściciela. Gromadzenie zbiorów i ich publiczny pokaz ciągle stanowi istotną i popularną formułę prezentacji instytucji sztuki wobec widza. Jest ona swoistym powracaniem do historii miejsca, pisaniem owej historii poprzez wspominanie dzieł będących jej własnością. Niniejsza wystawa zorganizowana wokół kolekcji Centrum Sztuki Współczesnej "Łaźnia" proponuje spojrzenie na jej rolę w budowaniu tożsamości polskiej instytucji wystawienniczej w latach 90 w Polsce.
Zbiór prac CSW "Łaźnia" złożony jest z nielicznych dzieł, pozyskiwanych najczęściej w drodze negocjacji z artystami zapraszanymi do udziału w wystawach, w ramach których prezentowane prace były finansowane lub współfinansowane przez instytucję. Dlatego zbiór ten jest w znacznym stopniu wykładnią propagowanych przez instytucję postaw artystycznych, a nie zespołem prac powstałym według określonego merytorycznego planu.
Aby zaakcentować rolę i proces kształtowania się kolekcji i jej instytucji, wystawa proponuje spojrzenie na nią przez pryzmat różnorodnych postaw w środowisku artystycznym Trójmiasta. Celem tej konfrontacji nie jest wartoś-ciowanie pokazywanych dzieł, ale wskazanie na tradycje, w opozycji lub w nawiązaniu do których "Łaźnia" poprzez kolekcję i poprzez program wystaw budowała swą tożsamość. W Polsce, a w szczególności w środowisku Trójmiasta, (deklarowane) ideologiczne podziały definiują wzajemne zależności środowisk artystycznych i decydują o wartościowaniu sztuki. Wystawa jest propozycją spojrzenia na kolekcję CSW "Łaźnia" i na jej instytucję poprzez owe podziały. Wskazuje ona na "obrzeża" kolekcji "Łaźni"; na granice, których wytyczanie i manifestowanie stało się metodą budowania tożsamości miejsca. Kolekcja jest tworem, gdzie narracja zyskuje wymiar przestrzenny (Susan Stewart)
Historia „Łaźni” jest tu „opisywana” przestrzenią kolekcji, której granice wyłaniają się na styku z przestrzeniami sztuki „spoza”, zmierzając w stronę pokazania odrębności formułowanych dyskursów artystycznych, kryjących się za podobieństwem formalnym lub tematycznym, jak i podobieństw problemowych łączących pozornie odległe od siebie osobowości artystyczne.
Prezentacja zbudowana jest z dzieł znajdujących się w publicznych kolekcjach instytucji: obok prac ze zbiorów CSW "Łaźnia" pojawią się dzieła z kolekcji Muzeum Narodowego w Gdańsku, Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie oraz Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. Na wystawie zobaczyć będzie można między innymi prace najbardziej znanych przedstawicieli artystycznych różnych środowisk Gdańska.
Od początków istnienia muzeów istotną ich funkcją było gromadzenie zbiorów. Publiczna prezentacja kolekcji realizowała szereg rozmaitych celów: obok funkcji edukacyjnych i artystycznych, stanowiła również istotne narzędzie mniej lub bardziej jawnej propagandy ideologicznej formułowanej w interesie jej właściciela. Gromadzenie zbiorów i ich publiczny pokaz ciągle stanowi istotną i popularną formułę prezentacji instytucji sztuki wobec widza. Jest ona swoistym powracaniem do historii miejsca, pisaniem owej historii poprzez wspominanie dzieł będących jej własnością. Niniejsza wystawa zorganizowana wokół kolekcji Centrum Sztuki Współczesnej "Łaźnia" proponuje spojrzenie na jej rolę w budowaniu tożsamości polskiej instytucji wystawienniczej w latach 90 w Polsce.
Zbiór prac CSW "Łaźnia" złożony jest z nielicznych dzieł, pozyskiwanych najczęściej w drodze negocjacji z artystami zapraszanymi do udziału w wystawach, w ramach których prezentowane prace były finansowane lub współfinansowane przez instytucję. Dlatego zbiór ten jest w znacznym stopniu wykładnią propagowanych przez instytucję postaw artystycznych, a nie zespołem prac powstałym według określonego merytorycznego planu.
Aby zaakcentować rolę i proces kształtowania się kolekcji i jej instytucji, wystawa proponuje spojrzenie na nią przez pryzmat różnorodnych postaw w środowisku artystycznym Trójmiasta. Celem tej konfrontacji nie jest wartoś-ciowanie pokazywanych dzieł, ale wskazanie na tradycje, w opozycji lub w nawiązaniu do których "Łaźnia" poprzez kolekcję i poprzez program wystaw budowała swą tożsamość. W Polsce, a w szczególności w środowisku Trójmiasta, (deklarowane) ideologiczne podziały definiują wzajemne zależności środowisk artystycznych i decydują o wartościowaniu sztuki. Wystawa jest propozycją spojrzenia na kolekcję CSW "Łaźnia" i na jej instytucję poprzez owe podziały. Wskazuje ona na "obrzeża" kolekcji "Łaźni"; na granice, których wytyczanie i manifestowanie stało się metodą budowania tożsamości miejsca. Kolekcja jest tworem, gdzie narracja zyskuje wymiar przestrzenny (Susan Stewart)
Historia „Łaźni” jest tu „opisywana” przestrzenią kolekcji, której granice wyłaniają się na styku z przestrzeniami sztuki „spoza”, zmierzając w stronę pokazania odrębności formułowanych dyskursów artystycznych, kryjących się za podobieństwem formalnym lub tematycznym, jak i podobieństw problemowych łączących pozornie odległe od siebie osobowości artystyczne.
Prezentacja zbudowana jest z dzieł znajdujących się w publicznych kolekcjach instytucji: obok prac ze zbiorów CSW "Łaźnia" pojawią się dzieła z kolekcji Muzeum Narodowego w Gdańsku, Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie oraz Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. Na wystawie zobaczyć będzie można między innymi prace najbardziej znanych przedstawicieli artystycznych różnych środowisk Gdańska.
BIP