Artysta, malarz, zajmujący się także fotografią i sztuką wideo. Urodził się w 1965 roku w Gdańsku.
W latach 1982-1986 studiował na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej, a następnie na Wydziale Malarstwa Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku, gdzie w 1991 roku otrzymał dyplom w pracowni prof. Hugona Laseckiego. Mieszka i pracuje w Gdańsku oraz Warszawie.
W jego malarstwie, chociaż abstrakcyjnym i operującym prostymi formami geometrycznymi, odnaleźć można bezpośrednie inspiracje z otaczającej artystę rzeczywistości - co zostaje często świadomie ujawnione. Abstrakcja staje się dla artysty sposobem na oddanie wyabstrahowanego uczucia, wrażenia czy stanu emocjonalnego. Malarstwo Flicińskiego porównuje się także do muzycznej notacji - próby oddania typowo muzycznych rytmów.
Początkowo malował głównie na płótnie, z czasem jego obrazy coraz bardziej wiązały się z konkretnym otoczeniem. Fliciński nie tylko zaczął malować bezpośrednio na ścianach, ale także anektować całe wnętrza, aranżując przestrzenie dla ekspozycji swych obrazów. Ważnym elementem prac Flicińskiego stała się także fotografia, która z funkcji dokumentacyjnej szybko przeistoczyła się w równoważne medium jego twórczości. Na wystawy artysty składają się również filmy wideo.
Wziął udział w dwóch wystawach zbiorowych zorganizowanych przez Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia - Public Relations (1999), stanowiącą prezentację postaw artystycznych specyficznych dla gdańskiej sceny lat 90., oraz RE: LOCATION 6: re(framed)locations, dis(covered)desires (2004), opisującą kłopotliwe zjawisko niemożliwości elementarnej komunikacji w świecie, który paradoksalnie zanurzony jest w oceanie komunikacyjnych instrumentów. U podstaw projektu leżało rozpoznanie wszechobecności fałszywej prostoty podstawowych gestów i absolutnej dominacji niezrozumiałych komunikatów.