Urodzony w 1951r. (Paryż, Francja) już jako pięcioletni chłopiec budował ze znalezionych materiałów proste maszyny, mające reprezentować to, co ujrzał. Studiował inżynierię elektroniczną i kontrolę systemów na Queen Mary College w Londynie, a następnie rzeźbę na St Martins School of Art, gdzie stworzył swoje pierwsze dojrzałe prace, odszedł jednak z uczelni, sfrustrowany programem studiów. W latach 1975–1980 pracował jako asystent w pracowni Szkoły Stowarzyszenia Architektów i rozpoczął konstruowanie mechanicznych figur oraz chodzących nóg.

Od 1979 roku Whiting stworzył szereg dużych, skomplikowanych, poruszających się prac figuratywnych. Praca business Machine (Maszyna biznesowa, 1979), prezentowana na dorocznej wystawie w londyńskiej Hayward Gallery, składała się z dużej klatki i rusztowania z kablami i bloczkami, która to struktura – czyniąc wiele hałasu – poruszała na zmianę w górę i w dół manekiny w wieczorowych strojach. Niedługo później artysta ruszył w trasę z pokazem zatytułowanym Purgatory (Czyściec, 1978), w którym uczestniczyły chodzące nogi, wykorzystane później w teledysku do utworu Herbiego Hancocka Rockit. W 1987 roku Whiting skonstruował dużą, alegoryczną pracę na festiwal Luna Luna, zorganizowany przez André Hellera, po czym opuścił Wielką Brytanię, udając się w trasę z kolekcją Unnatural bodies (Nienaturalne ciała) z bazylejską Galerie Littmann. W 1994 roku przeprowadził się do Lipska, gdzie udało mu się połączyć wszystkie swoje prace na scenie teatru rewiowego BimboTown, który miesięcznie przyciągał ponad ośmiuset widzów.

Mieszka i pracuje w Lipsku.