Jest krytykiem sztuki, redaktorką i organizatorką wystaw.

 

Urodziła się w Polsce, ale od kilkudziesięciu lat mieszka w Londynie. Była zastępcą dyrektora ICA (Instytut Sztuki Współczesnej) w Londynie w latach 1963-71 oraz dyrektorem galerii sztuki Whitechapel w latach 1974-76. W szczególności interesuje się związkami pomiędzy sztuką i technologią oraz sztuką i historią idei.

 

Niektóre z jej najważniejszych wystaw, takie jak „Between Poetry and Painting” (1965) czy „Cybernetic Serendipity” (1968) poświęcone były właśnie powiązaniom pomiędzy rozmaitymi dziedzinami. Główną ideą wystawy „Cybernetic Serendipity” było zbadanie roli cybernetyki w sztuce współczesnej. Jest autorką kilku publikacji, w tym „The Computer in Art” (1971), „Robots – Fact, Fiction and Prediction” (1978) oraz redaktorką „Cybernetics, Art and Ideas” (1971). Pracowała także nad wizualizacją matematyki – projektem zatytułowanym „Fantasia Mathematica”. Była jednym z dyrektorów biennale ARTEC (poświęconych sztuce i technologii) w Japonii w latach 1989-98. W 1988 roku zorganizowała wystawę w Tokyo Metropolitan Museum of Photography zatytułowaną „Electronically Yours”, poświęconą sztuce portretu elektronicznego.

 

Od 1988 roku opiekuje się archiwum Themersonów – archiwum pisarza i artystki, których awangardowa oficyna wydawnicza Gaberbocchus Press w 1957 roku uruchomiła specjalną przestrzeń dla artystów zainteresowanych nauką oraz naukowców zainteresowanych sztuką.

 

Obecnie Jasia Reichardt kontynuuje swoje poszukiwania w dziedzinie powiązań sztuki i nauki.