Szwajcarska aktorka, artystka wizualna mieszkająca w Bazylei. Urodzona w 1960 roku. Zajmuje się fotografią, sztuką wideo, tworzeniem instalacji audiowizualnych i performansem. Ukończyła School of Art and Design w Bazylei.
Wystawia od 1995 roku, brała udział m.in. w Międzynarodowym Festiwalu Mediów Viper w Bazylei, Międzynarodowej Konfenecji Muzyki Komputerowej w Gothenburgu, wystawach i festiwalach w Szwajcarii, Francji, Argentynie, Norwegii, Chile, Bośni i Hercegowinie itd.
W 2008 roku artystka zaprezentowała swoje prace w Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia. Ekspozycja odbyła się w ramach Międzynarodowego Festiwalu Fotografii Transfotografia. Jej instalacja, pt. Les visiteurs du soir, złożona z lightboxów z widokami wnętrz sal kinowych, przywoływała czarującą atmosferę pięknych i tajemniczych jednosalowych wnętrz kinowych.
W latach 2004 i 2005 artystka zrealizowała fotograficzny cykl dokumentujący wnętrza 68 kin w Paryżu. Wykonywała zdjęcia pustych ekranów, tuż przed rozpoczęciem projekcji. Na niektórych fotografiach widoczne były postacie widzów, jednak większość kin była pusta. Obrazom towarzyszyły teksty Hansmartin’a Siegrist’a, mówiące o świetle i cieniu, czasie i przestrzeni, tworzące teorię obrazu filmowego. Bettina Grossenbacher zapraszała w swojej instalacji widzów do miejsca gdzie pogłębia się wyobraźnia i gdzie każdy przeżywa swoją własną historię. Przywołując specyficzną atmosferę małych i dużych świątyń projekcyjnych, pustych holów, neonów ze znakiem drogi ewakuacyjnej i wygodnych foteli – deklarowała tym samym uwielbienie dla kina. Paryż – miasto niegdyś z największą ilością sal kinowych - do dziś jest stolicą refleksji filmowej, co było widać na wystawie artystki.