A    B    C    D    E    F    G    H    I    J    K    L    Ł    M    N    O    P    R    S    Ś    T    U    V    W    Z    Ż    Ź    

Urodzony w 1962 roku. W 1982 roku ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Nałęczowie.

W latach 1982-1987 studiował na Wydziale Malarstwa i Grafiki w PWSSP w Gdańsku. Dyplom uzyskał w pracowni K. Ostrowskiego.

 

Wystawia od 1986 roku od udziału w „Ekspresji lat 80-tych” w galerii BWA w Sopocie. Od 1989 roku pracuje w Katedrze Sztuk Wizualnych na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej. Otrzymał w 1988 i 1990 roku stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki, w 2002 roku stypendium Marszałka Województwa Pomorskiego, oraz w 2004 roku stypendium pobytowe miasta Bremy. W 1997 wyróżniony na Ogólnopolskiej Wystawie Malarstwa „Bielska Jesień". W latach 1995 – 2003 współtworzył galerię Koło w Gdańsku. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem i fotografią a od 1994 roku malarstwem monumentalnym w przestrzeni publicznej. Jego obrazy znajdują się w kolekcjach prywatnych i publicznych w kraju i za granicą (Australia, Austria, Holandia, Kanada, Niemcy, Szwecja, USA).
 
Od 1992 roku Obrazy Krzysztofa Wróblewskiego składają się z serii figuratywnych przedstawień zrównoważonych płaszczyzną pokrytą geometrycznym ornamentem złożonym z trójkątów. Zgeometryzowanie kompozycji jest sposobem na skonfigurowanie przedstawienia i abstrakcji, świata widzialnego z niewidzialnym. Malując, Wróblewski nie ukrywa, że pierwowzorem wizerunków części przedstawiającej jest konwencjonalny obraz fotograficzny, wręcz podkreśla własną – jako malarza – grę z tą konwencją. Własne fotografie wykorzystywane od 1995 roku, z uwagi na ich powszednią autentyczność, stanowią intrygujący materiał dla artysty studiującego relacje pomiędzy widokiem a wizerunkiem, między przeżyciem a wspomnieniem. Kiedy z abstrakcyjnego ornamentu, pulsującego wielobarwną mozaiką trójkątów, wzrok przenosi się na figuralną część obrazu, przedstawiane formyzaczynają tracić znaczenie, zyskują za to malarską autonomię. Artysta stara się w ten sposób znaleźć odpowiedź na pytanie, czy wypowiedź w postaci nieruchomego, namalowanego obrazu jest jeszcze ciągle możliwa. Obrazy realizowane są cyklami (Fragmenty, Chmury, Zasłony, Odcinki, Krówki, Obrzeża, Twarze, Izoformy) w technice olejnej na płótnie, desce lub w technice akwareli na papierze.

Od 2000 roku Krzysztof Wróblewski realizuje malarski projekt „Obrzeża”. Jest to pozioma linia o wysokości (grubości) 10 cm połączonych ze sobą akwarelowych obrazów. Linia powstaje etapami, jej długość ciągle się powiększa, obecnie wynosi około 90 metrów. Inspiracją dla tego projektu była „niebieska linia” Edwarda Krasińskiego, który usiłował połączyć realność obrazu z wnętrzem galerii za pomocą taśmy scotch. Tytuł „Obrzeża” odnosi się do obszarów położonych poza wielkimi centrami, dotyczy też wszelkich marginaliów, tematów niedostrzeganych przez swoją małą atrakcyjność lub zwykłość.