W 2013 roku CSW Łaźnia kontynuuje projekt Art&Science Meeting. W tym roku opierać się będzie na cyklu warsztatów „Dźwiękowiska” poświęconych muzyce eksperymentalnej oraz sztuce, której głównym medium jest dźwięk, warsztatach „Man-Machine” o wykorzystaniu technologii robotycznej i inżynierii w działaniach muzycznych, a także na warsztatach filmowych towarzyszących „Dźwiękowiskom” i „Man-Machine” oraz wykładach poświęconych związkom sztuki i nauki.

Cykl wykładów zainaugurowany zostanie spotkaniem z krytykiem sztuki i organizatorką wystaw Jasią Reichardt oraz z wybitnym artystą australijskim Stelarkiem.

Kurator: Ryszard W. Kluszczyński
Koordynator Projektu: Krzysztof Miękus

Wykład Jasi Reichardt „Nasze marzenia zmieniają się, ale nie my”
Data: 18 maj 2013
Miejsce: CSW Łaźnia, Parakino, ul. Jaskółcza 1
Godzina: 17.30

Jasia Reichardt poświęci swoje wystąpienie próbie odpowiedzi na pytanie, jak nasze marzenia i pragnienia mogą być zrealizowane. To może się stać w wyniku przypadku lub w sposób zaplanowany. Niektóre z naszych życzeń i pragnień są zaskakujące, inne niebezpieczne. Jeśli budujesz sobie dom, ile osób ma w nim z tobą zamieszkać? Jeśli budujesz maszynę doskonałą, co twoim zdaniem powinna ona robić? I jak mamy ją traktować? Czy komunikowanie się z maszynami ma znaczenie zasadnicze, a jeśli tak, to co możemy zrobić, by je ułatwić? Jak daleko powinien sięgać nasz związek z maszyną? Wiele spośród pytań, które zadawaliśmy sobie 40 lat temu, wciąż pozostaje bez odpowiedzi i ten stan najprawdopodobniej się nie zmieni. Jednym z tych pytań jest: czym jest sztuka? Odpowiedzi na nie zmieniają się w czasie. I teraz, odkąd wiemy, że każdy może być artystą, możemy zmienić nawet samo pytanie.

Jasia Reichardt (ur. 1933) jest krytykiem sztuki, redaktorką i organizatorką wystaw. Urodziła się w Polsce, ale od kilkudziesięciu lat mieszka w Londynie. Była zastępcą dyrektora ICA (Instytut Sztuki Współczesnej) w Londynie w latach 1963-71 oraz dyrektorem galerii sztuki Whitechapel w latach 1974-76. W szczególności interesuje się związkami pomiędzy sztuką i technologią oraz sztuką i historią idei. Niektóre z jej najważniejszych wystaw, takie jak „Between Poetry and Painting” (1965) czy „Cybernetic Serendipity” (1968) poświęcone były właśnie powiązaniom pomiędzy rozmaitymi dziedzinami. Główną ideą wystawy „Cybernetic Serendipity” było zbadanie roli cybernetyki w sztuce współczesnej. Jest autorką kilku publikacji, w tym „The Computer in Art” (1971), „Robots – Fact, Fiction and Prediction” (1978) oraz redaktorką „Cybernetics, Art and Ideas” (1971). Pracowała także nad wizualizacją matematyki – projektem zatytułowanym „Fantasia Mathematica”. Była jednym z dyrektorów biennale ARTEC (poświęconych sztuce i technologii) w Japonii w latach 1989-98. W 1988 roku zorganizowała wystawę w Tokyo Metropolitan Museum of Photography zatytułowaną „Electronically Yours”, poświęconą sztuce portretu elektronicznego. Od 1988 roku opiekuje się archiwum Themersonów – archiwum pisarza i artystki, których awangardowa oficyna wydawnicza Gaberbocchus Press w 1957 roku uruchomiła specjalną przestrzeń dla artystów zainteresowanych nauką oraz naukowców zainteresowanych sztuką. Obecnie Jasia Reichardt kontynuuje swoje poszukiwania w dziedzinie powiązań sztuki i nauki.

Wykład Stelarca pt. „Mięso, Metal i Kod: Zombie, Cyborgi i Chimery”
Data: 18 maj 2013
Miejsce: CSW Łaźnia, Parakino, ul. Jaskółcza 1 
Godzina: 19.00

Ciała coraz częściej działają jako rozbudowane systemy operacyjne obejmujące rozszerzoną i mieszaną rzeczywistość: konstrukcje cyborgów i robotów w alternatywnych architekturach anatomicznych. Współczesna chimera jest hybrydą biologicznej maszyny i systemu wirtualnego. Życie i emocjonalność wyrażane są choreografiami zdalnego interfejsu i interakcji ciała fraktalnego i fantomowego.

Stelarc – (ur. 1946 roku) artysta poszukujący alternatywnych architektur anatomicznych. Do jego prac należą m.in. THIRD HAND, STOMACH SCULPTURE i EXOSKELETON czyli 6-nożny robot. Performans FRACTAL FLESH bazował na bezustannej elektrycznej stymulacji ciała. PING BODY i PARASITE odkrywały ciało, którego ruch kontrolowany był przez strumienie danych internetowych. PROSTHETIC HEAD czyli wirtualny rozmówca, otrzymał kolejne części ciała: ARTICULATED HEAD, FLOATING HEAD i SWARMING HEADS. EAR ON ARM jest chirurgiczną konstrukcją opartą na hodowli tkanek, w której umieszczony jest mikrofon – dzięki jego połączeniu z Internetem zaistnieje możliwość odsłuchiwania wrażeń dźwiękowych ucha. W 2000 roku artysta otrzymał tytuł Doktora honoris causa Uniwersytetu Monash. Stelarc obecnie pracuje na Uniwersytecie Brunel w Londynie Zachodnim, gdzie zajmuje się sztuką performansu. W 2010 roku otrzymał grant od Rady Australijskiej oraz nagrodę Ars Electronica Hybrid Arts. Jego twórczość reprezentowana jest przez galerie SCOTT LIVESEY w Melbourne.
www.stelarc.org