19.01-24.02.02

 

Kurator: Bożena Czubak

 

Wystawa pt. Daylight System obejmuje wielką instalację świetlną pod tym samym tytułem, video instalację pt. "Freiburg 1994" oraz projekcję filmu opracowanego na potrzeby wystawy.

Artysta posługujący się w swoich instalacjach światłem, zbudował w Łaźni  świetlną strukturę wpisaną w przestrzeń wydłużonej sali pomieszczenia studyjnego. Na powierzchni przeszło 40 mkw.  wykonał konstrukcję składającą się z blisko 300 lamp jarzeniowych. Na szklanej podstawie pokrywającej całą powierzchnię zbudował rytmiczną strukturę z powtarzających się form geometrycznych sięgających prawie 350 cm wysokości.
Daylight System zrealizowany w Łaźni był interpretacją przestrzeni i architektury budynku instytucji z punktu widzenia artysty opisującego światłem przestrzenne warunki miejsc realizacji swoich prac.

 

      

 

[...] Głównym składnikiem instalacji przygotowanej przez Mirosława Filonika były świecące lampy jarzeniowe. Zawieszone poziomo na wysokości oczu tworzyły wpisany w przestrzeń sali kwadrat tak rozległy, że widzowie mogli poruszać się  tylko wąskim przejściem wzdłuż ścian. Układ lamp respektował i powtarzał geometrię pomieszczenia a jednocześnie je w pewien sposób negował - trudno było penetrować wzrokiem  wnętrze w sytuacji, gdy lampy świeciły prosto w oczy. Przestrzeń została rozcięta pozioma na dwie sfery nasycone nowym kolorytem i energią. Nigdy wcześniej faktura muru ceglanego tej sali nie wystąpiła z taką siłą. Świetlny kwadrat, choć dobitnie osadzony w tym konkretnym miejscu, zachowywał jednocześnie swą autonomię jako manifestacja znaku określonego ładu zarówno formalnego jak duchowego. Poziome ulokowanie tego znaku sugerowało, że nakierowany jest w przestrzenie znajdujące się wysoko ponad nim, w przestrzenie wielokrotnie wyższe niż sufit sali. [...]
cytat za: Mirosław Filonik - Daylight, 1992, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa;
Grzegorz Borkowski - Z doświadczeń Galerii "Wejście", w: Sztuka instalacji. Rocznik;
"Rzeźba Polska" t. VII: 1994 - 1995, Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko 1998

[...] Sposób Mirosława Filonika jest zapisany w świetle neonów jego znaku "X". Jest to również symboliczna niewiadoma o silnym ładunku treściowym. Artysta wypełnił dwie przestrzenie galerii różnymi wariantami "X". Mniejsza została przekreślona poczwórnym, pionowym, tworząc ażurową, rozpychającą przestrzeń w formie prostopadłościanu. Druga, większa, przekreślona w płaszczyźnie poziomej, tuż nad głową, tworzyła unikatowy nieboskłon. Obie przestrzenie szczelnie wypełniły się unikatowym światłem. Kiedy poruszałam się w tej wszechogarniającej świetlistości, towarzyszyło mi uczucie nowego rozpoznania architektury, które stało się możliwe wyłącznie w warunkach tej świetlistej wewnętrznej struktury. [...]
Anna Nawrot - O sposobach i konsekwencjach   ich stosowania na kilku przykładach w Galerii Białej, w: Sztuka instalacji. Rocznik "Rzeźba Polska" t. VII: 1994 - 1995, Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko 199