Urodzony w 1967 r. (Bussum, Holandia), ukończył studia na Akademii Gerrita Rietvelda w Amsterdamie oraz studia podyplomowe na tamtejszej Rijksacademie van Beeldende Kunsten w 1993 roku.
Jego twórczość oscyluje na styku sztuki, nauki i eksperymentowania z technologią, z czego zrodziły się kinetyczne i dźwiękowe rzeźby oraz instalacje. Fundamentem jego prac jest wpływ technologii twardych i miękkich na ludzi, ich otoczenie i stosunki społeczne. Środki, po które sięga artysta, pochodzą z pogranicza fizyki, biologii, chemii, elektroniki i programowania.
Zwanikken pisze o swojej pracy, że „jest ona także poszukiwaniem synergicznych form sztuki, które angażują różne zmysły odbiorcy poprzez ruch, światło, dźwięk i zapach w próbie osiągnięcia symbiozy między twardą i miękką technologią”.
Nie jest to jednak adekwatny opis dzieł artysty, które – niezależnie od swojego wyglądu – wywołują emocje, co zdaje się przeczyć ich mechanicznej naturze.
Prace Zwanikkena były wielokrotnie pokazywane, a sam artysta otrzymał w 1993 roku nagrodę Uriot Art.
Christiaan Zwanikken mieszka w Amsterdamie.