19.05.2009, godz.18:00

 

Wykład Zbigniewa Oksiuty:  Biosfera osobista i Badania nad habitatem przyszłości.

 

To zadziwiające, że określenie podstawowej jednostki życia, komórki, posiada konotacje architektoniczne. Ale żywa komórka nie jest przestrzenią, do której można wejść, lecz mikroskopijną kropelką protoplazmy otoczonej ciekłą membraną. Funkcjonuje w nanoskali na zasadach chemicznych i jej rozdęcie do skali architektonicznej nie jest możliwe. Wyobraźmy sobie jak wyglądałby świat gdyby domy rosły jak rośliny. Gdyby kumulowały energię słońca, pochłaniały dwutlenek węgla i dawały pożywienie. Żeby przeżyć, uchronić się przed deszczem, śniegiem i zimnem człowiek od początków dziejów używał materii biologicznej. Drewno, słoma, skóra, to materiały, które zdawały egzamin przez tysiące lat. Ale aby zaspokoić głód, zbudować dom, czy uszyć buty, konieczne jest ściąć drzewo, zabić zwierzę i zedrzeć z niego skórę. Żeby jedne istoty mogły istnieć, inne muszą ginąć. Konkurencja i selekcja najbardziej przystosowanych osobników jest źródłem różnorodności w przyrodzie i motorem ewolucji. Ale czy tak rozumiana ewolucja jeszcze istnieje? Człowiek nie posiada już naturalnych wrogów, nie dostosowuje się do środowiska, lecz w zawrotnym tempie zmienia globalne oblicze przyrody. Cywilizacja, której celem jest hedonistyczna produkcja i konsumpcja, wytrąciła z równowagi całą planetę. Mechanistyczny obraz świata nie zdał egzaminu. Rzeczywistość jest o wiele bardziej skomplikowana niż maszyna. Fizyka ustąpiła miejsca biologii. Już teraz jako jedyne istoty w historii ewolucji mamy dostęp do genetycznego dziedzictwa ,którego jesteśmy rezultatem. Wkrótce będziemy sami mogli tworzyć organizmy, które nigdy nie mogłyby powstać w ramach naturalnej selekcji. Czy biologiczna przyszłość jest możliwa?

 

Zapraszamy na spotkanie ze Zbigniewem Oksiutą - artystą i architektem.

W latach 1970-78 studiował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Od 1981 mieszka i pracuje w Kolonii.

Zbigniew Oksiuta pracuje nad wizją biologicznej przyszłości. Jego projekty stanowią interdyscyplinarne przenikanie się elementów sztuki, architektury i nauk przyrodniczych.

Oksiuta brał udział w wielu wystawach międzynarodowych, między innymi w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski (Warszawa, 1996 i 2007), na Międzynarodowych Targach Designu ( Kolonia, 2000), na Biennale Architektury w Wenecji (2004), w ArchiLab w Orleanie (Francja, 2004), na Ars Electronica w Linz (Austria, 2007), na Biennale Sztuki Elektronicznej w Perth (Australia,2007), w Foundation for Arts and Creative Technology FACT( Liverpool, 2008); na Biannual for Electronic and Unstable Art,( Stavanger, Norwegia 2008).

Zbigniew Oksiuta wykładał gościnnie na wielu międzynarodowych uniwersytetach, w instytucjach artystycznych i naukowych, m.in. w Niemieckiej Agencji Kosmicznej w Kolonii, w Narodowej Galerii Sztuki Zachęta w Warszawie, w Slade School of Art i Architectural Association w Londynie, w GSAP na Columbia Uniwersity oraz w Pratt Institute w Nowym Jorku, w School of the Art Institute of Chicago, w Southern California Institute of Architecture w Los Angeles; na Uniwersytecie Toronto i na Uniwersytecie Waterloo w Kanadzie; w

Rogaland School of Art Stavanger w Norwegii; na Universitat Internacional de Catalunya w Barcelonie; w Royal College of Art w Londynie.