Anahita Razmi, Magda Mellin

ul. Jaskółcza 1, GDAŃSK - DOLNE MIASTO

 

Wernisaż 6 Listopada 2013, godz. 18.00

7 LISTOPADA 2013 – 19 STYCZNIA 2014

Kurator: Agnieszka Kulazińska

 

Wernisaż poprzedzony będzie wykładem Charlotte Bank „Virtual Agoras”

Wydarzenie jest częścią 8. Festiwalu Kultur Świata „Okno na świat”

 

Wystawa „Ściana, za którą coś/nic٭ się nie stało”  dotyczyć będzie  interpretacji historycznych faktów, naszych oczekiwań wobec śladów wydarzeń. Osią prezentacji będzie zestawienie prac dwóch artystek Magdaleny Mellin i Anahity Razmi. Pierwsza przedstawia ścianę za którą nic się nie stało, druga ścianę za którą coś się wydarzyło. 

 

 

Anahita Razmi, White Wall Tehran

 

Projekt Magdaleny Mellin „What happened behind that wall” to działanie interdyscyplinarne, które rozpoczęło się  w Bejrucie 2011 roku  na Placu Sasin. Miejsce to  znajduje się niedaleko ‘Zielonej Linii’, gdzie pod koniec wojny domowej toczyły się najbardziej krwawe walki.  Magda odnalazła na tyłach jednego z budynków napis na ścianie „Behind this wall in 1988…nothing happened” podpisano Ph@. W kontekście burzliwej historii Libanu, i lektury Jolala Toufic’a piszącego o niewyobrażalności i niewypowiedzialności traumy wojennej, tekst na ścianie wydał  się jej niesamowicie poetyckim zaklęciem rzeczywistości. Praca artystki opowiada nie tylko o poszukiwaniach autora napisu, lecz jest także refleksją nad sposobami kodyfikacji wspomnień,  budowania indywidualnych historycznych narracji. Odbiorca pozbawiony jest w niej jasnych odpowiedzi. 

 

Prace Anahity Razmi odwołują się do najnowszej historii Iranu. Wideo “White Wall Tehran” powstało podczas podróży do Iranu w 2007 roku. Artystka została zatrzymana  na ulicy, przez strażników rewolucji, gdy filmowała ich. Usunęli oni 27 sekund nagrania, filmując pustą ścianę w ich siedzibie, przy okazji jednak nagrywając dźwięki tła. Biała, pusta ściana staje się w projekcie metaforą pamięci. Projekt jest pytaniem o prawdziwość zapamiętanych faktów. 

 

 

Anahita Razmi, Roof Piece Teheran

 

„Roof Piece Teheran”, „Up&Down with the USA” przywołują wydarzenia z najnowszej historii Iranu. Pierwsza re-interpretuje wydarzenia, które miały miejsce podczas wyborów prezydenckich w 2009 roku. Druga przedstawia graffiti ze stolicy państwa będące interpretacją relacji irańsko-amerykańskich. Instalacja „Arsenals” igra z oczekiwaniami widza. Jak interpretujemy obrazy? jaki wpływ mają na nas medialne obrazy konfliktu?

 

Wystawa „Ściana, za którą coś/nic٭ się nie stało” stawia pytanie o narracje, jakie budujemy w oparciu o dane nam fakty. Co naprawdę  wydarzyło się za ścianą przywołaną w pracach artystek? Do udzielenia odpowiedzi na ostatnie pytanie zmuszony będzie widz odwiedzający wystawę. 

 

Prezentacja jest jedną z serii wystaw realizowanych w ramach projektu „Cities on the edge”, który ma na celu analizę sztuki obszarów na krawędzi – poza granicami naszych zainteresowań, kojarzonymi bardziej z konfliktami niż sztuką.

Prezentacja jest wydarzeniem towarzyszącym 8. Festiwalowi Kultur Świata "Okno na świat", interdyscyplinarnemu przedsięwzięciu, które w tym roku poświęcone będzie roli sztuki w demokratycznej (r)ewolucji. Festiwal prezentując interesujące zjawiska współczesnej kultury stawia pytanie o sposób, w jaki sztuka może stać się narzędziem zmiany, rozwoju, ewolucji i promocji dialogu międzykulturowego. Program Festiwalu obejmuje wystawy, koncerty, debaty, warsztaty oraz pokazy filmowe. Do udziału zaprosiliśmy wybitnych artystów, głównie ze świata arabskiego.

Podczas wykładu „Virtual Agoras” Charlotte Bank, duńskiej niezależnej kuratorki, badaczki i krytyczki sztuki, zaprezentuje projekt, badający zjawisko internetowego aktywizmu syryjskich twórców wideo i znaczenia tego ruchu jako narzędzia rewolucji w Syrii. "Virtual Agoras" oparty jest na prezentacji prac wideo systematycznie pojawiających się w internecie od początku wybuchu walk w Syrii. Projekt prezentowany był m.in. na siódmym Berlin Biennale. W Polsce badaczka gościć będzie po raz pierwszy.