24.04-31.05.2010

Wernisaż: 24.04.2010, godz. 18.00

Finisaż 31.05.2010, godz. 17:00

 

 

Artyści: Dave Ball, Vesna Bukovec, Agnieszka Chojnacka, Łukasz Jastrubczak, Agnieszka Kurant, Łukasz Ogórek, Tom Milnes, Kama Sokolnicka, Metka Zupanič

 

Kuratorka: Agnieszka Kulazińska

 

 

Projekt jest częścią obchodów Jubileuszu 400-lecia Konsulatu Francji w Gdańsku

Cztery dni francuskie na 400-lecie Konsulatu Francji w Gdańsku

 

Jak najkrócej opisać czasy, w których żyjemy? Roy Ascott, brytyjski artysta i teoretyk współczesności określił je jako czasy drugiego potopu – potopu informacji. „Liczba brutto dostępnych danych powiększa się i to coraz szybciej. (...) To chaotyczny zalew informacji, strumień danych, niespokojne wody i zawirowania komunikacji, kakofonia i ogłuszający jazgot mediów, wojna obrazów, propagandy i kontrpropagandy, zamęt w umysłach.” (cyt. Pierre Lévy, Drugi potop, „Magazyn Sztuki” (13-14 (1-2/97)) Współczesny świat charakteryzuje się nadprodukcją informacji, obrazów. Czy współczesna sztuka analogicznie definiowana może być przez nadprodukcję idei?

 

The Dump.net to pomysł francuskiego artysty i teoretyka Maurice Benayoun. Krótko opisać go można jako śmietnisko/skład myśli. Ma on formę internetowego blogu, na którym znajdują się koncepty prac w formie teoretycznej, hipotecznej, pomysły zbyt skomplikowane do realizacji, nie do końca zdefiniowane, przelotne idee rodzące się codziennie w umyśle artysty. The Dump.net to swoisty recycling myśli, nie koniec lecz początek czegoś, co dzięki internetowemu blogowi może zaistnieć, ulec materializacji. W świecie, gdzie pomysły są najważniejsze, artysta udostępnia strumień swojej twórczej wyobraźni innym. Po co produkować nowe idee, kiedy można wykorzystać już istniejące? To pytanie tkwi w internetowym blogu Benayoun immanentnie. Żyjemy w czasach wielkiego cytatu, recyclingu starych trendów, nieustannych interpretacji i powtórzeń. Oryginał rodzi kopię, która jako oryginał jest interpretowana. Proces ten, dzięki internetowi i powszechnej dostępności mediów, zachodzi nieustannie. 

 

Co odróżnia obecnie artystów od reszty społeczeństwa? W czasach nowożytnych sytuacja była prosta, ważne miejsce w twórczości artystycznej zajmował warsztat. Artyście do wykonania dzieła potrzebne były umiejętności. Tworzył według disegno – zamysłu w umyśle, zdolność do wdrożenia go w życie była konieczna. W XX wieku proporcje odwróciły się, umiejętności przestały być najważniejsze, twórczość artystyczna stała się sferą czystych konceptów. Obecnie finalna praca może być wykonana przez kogoś innego, stać się dziełem przypadku, jej współautorem lub warunkiem konstytuującym ją może być odbiorca. 

 

Idea wystawy „The Dump - recycling myśli” nie jest niczym nowym, zawarta jest w samym projekcie. To jedynie interpretacja idei Maurica Benayoun. The Dump.net jest interaktywny – otwarty dla użytkowników. Każdy (artysta, kurator) może myśli w nim zawarte wykorzystać – zrealizować, zinterpretować po swojemu. W punkcie „Instance" na stronie przeczytać można, iż wszystkie zgromadzone w śmietnisku idee są rodzajem partytury, która może być dowolnie zinterpretowana przez wykonawcę. 

 

„The Dump – recycling myśli” jest rodzajem eksperymentu, jego konstrukcja kojarzyć się może z internetowy forum. Zaproszeni do projektu artyści poproszeni zostaną o zrealizowanie projektów wybranych ze śmietniska. Jakie są reguły gry? Zaproszeni artyści powinni zgłębić internetowy blog w poszukiwaniu inspiracji do tworzenia własnych prac. Od nich zależy, czy podążą za wskazówkami artysty, czy na ich bazie stworzą swoje własne prace. Konsultacje z Mauricem Benayoun nie są wymagane, choć możliwe. Rola twórcy konceptów ograniczona zostaje do funkcji wytwórcy myśli, idei. Autor znika, ukryty po drugiej stronie łącza. Jego blog to rodzaj bazy danych, źródła otwartego dla innych. 

 

Agnieszka Kulazińska

 

Podziękowania za pomoc w tłumaczeniu blogu na język polski dla: 

grupy studentów Katedry Romanistyki Uniwersytetu Gdańskiego pod kierunkiem dr. Tomasza Swobody: Agnieszka Białowolska, Jowita Ciszewska, Justyna Degórska, Nikola Dampc, Sylwia Giełażyn, Małgorzata Guryńska, Monika Jedwabnik, Zuzanna Kacprzak, Anna Kapuścińska, Michał Kasper, Marcelina Klassa, Marta Kowalczyk, Marta Łojek, Klaudia Małecka, Joanna Małek, Marta Michalczyk, Anna Mikulińska, Maria Miszkiewicz, Marta Muszyńska, Aleksandra Tymińska, Grzegorz Uberman, Anna Okulska, Irina Ovcinicov, Zuzanna Rezmer, Magda Starobrat; Muzeum Historycznego Miasta Gdańska: Rafał Jasko. 

 

 

Agnieszka Chojnacka w swoich realizacjach konsekwentnie eksploruje temat utopii, choć sama nie lubi tego określenia. Znajduje ją bowiem w, wydawać by się mogło, całkowicie prozaicznych rzeczach– snach o lataniu, przejściu na drugą stronę tęczy. Jej prace określić można jako kuksańce wymierzone rzeczywistości. U niektórych odbiorców wywołują uśmiech lub uczucie zadziwienia, bardziej wnikliwy obserwator doszuka się w nich pytań dotyczących ludzkich relacji, marzeń, roli artysty w społeczeństwie.

 

Agnieszka Chojnacka jest absolwentką łódzkiej Akademii Sztuk Pięknych. Swoje prace prezentowała m.in. na III Biennale Sztuki Młodych Rybie Oko w Słupsku (2004), Targach Sztuki w Poznaniu (2005), II Lodz Biennale (2006), Targach Sztuki w Strasburgu (2006), Festiwalu Młodych Przeciąg w Szczecinie (2007), IV Triennale Młodych w Orońsku (2008). W 2006 roku uzyskała stypendium na pobyt w Anglii (w ramach projektu „Accession”) oraz w Strasburgu, w 2008 roku w Izraelu. 

 

Cechą charakterystyczną prac Dave’a Balla jest humor, artystę interesuje absurd i irracjonalność, ich zdolność do wywoływania przerw w realności i, paradoksalnie, ujawniania sensu. W swoich pracach Ball konsekwentnie przesuwa granicę, w dyskretny i zabawny sposób przekracza przyjęte konwencje. Celem artysty nie jest jedynie podważanie racjonalnego. Budowanie konsekwentnych wyłomów służy analizie środowiska życia współczesnego człowieka, na co dzień niezauważalnych ograniczeń w wolności jednostki. Ball stawia pytania jakie zachowania wymusza na nas nasze otoczenie? Jakie sensy implikuje?

Dave Ball jest absolwentem Goldsmiths College w Londynie i University of Derby. Swoje prace prezentował na wystawach zbiorowych i indywidualnych na terenie Anglii, Stanów Zjednoczonych i Niemiec. 

 

Dekonstrukcja języka mediów i analiza jego wpływu na ludzką tożsamość to tematy prac Vesny Bukovec. Artystka sięga po różnorodne środki - metody badawcze, dokument, cytaty, społeczny aktywizm, akcję w przestrzeni publicznej, interakcję z publicznością, własne wybory i interpretacje. Efekt finalny artystycznych poszukiwań przyjmuje formę: wideo, fotografii, rysunków i instalacji. Wczesne prace analizowały rolę artysty w społeczeństwie oraz prezentację i recepcję dzieł sztuki współczesnej, ostatnio Bukovec skupia się głównie na zagadnieniach konsumeryzmu i pozytywnej psychologii.

Vesna Bukovec jest absolwentką Akademii Sztuk Pięknych i Designu w Ljubljanie. Wspólnie z Metką Zupanič i Ladą Cerar tworzą grupę KOLEKTIVA. Artystka swoje prace prezentowała na wystawach zbiorowych w Ljubljanie, Slovenj Gradec, Zagrzebiu, Belgradzie, Utrechcie, Berlinie, Hadze, Pekinie, Linzu, Grazu, Wiedniu etc. oraz indywidualnych m.in.: w Ljubljanie, Nottingham, Novy mesto, Zagrzebiu, Mariborze, Celje i Grazu.

 

Łukasz Jastrubczak zajmuje się rysunkiem, tworzy wideo-akcje, obiekty, prowadzi warsztaty dla dzieci i komponuje muzykę elektroniczną, gra w zespołach POŁĄCZ PUNKTY, ŚLINA oraz MASTERS OF THE UNIVERSE. Jak sam mówi, interesują go zagadnienia niewidzialności, znikania, efemerycznych "objawień", szaleństwa. W swoich pracach Jastrubczak często nawiązuje do klasycznych dzieł filmowych, dzieł znanych z historii sztuki najnowszej. Jego akcje, wideo, fotografia przywodzą na myśl kadry z filmów, artystyczna rzeczywistość staje się wypadkową tej prawdziwej i tej zapośredniczonej poprzez prace innych twórców. 

Łukasz Jastrubczak, urodzony w 1984 roku w Zielonej Górze; studiował w latach 2004-2006 na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, a w latach 2006-2009 na Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach, gdzie otrzymał dyplom. W swojej twórczości wykorzystuje różne media: video, instalację, rysunek, performance. Brał udział w wielu wystawach zbiorowych w kraju i zagranicą, m.in. w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie ("Nie ma Sorry" 2008 rok), Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie ("Establishment jako źródło cierpień" 2008 rok). Jego trzy miesięczny pobyt rezydencyjny w Nowojorskiej instytucji Art in General został zakończony wystawą indywidualną ("Distant Drum" 2010 rok). Ponadto jego solowe wystawy prezentowane były w Centrum Sztuki Współczesnej Kronika w Bytomiu ("01" 2007 rok, "Film Noir" 2008 rok, "2013" 2009 rok), w Biurze Wystaw Artystycznych w Zielonej Górze ("NTSC" 2010 rok) oraz w galerii Żak Branicka w Berlinie ("White Video" 2009 rok).

 

Agnieszka Kurant w swoich pracach stara się przekraczać granice oswojonej logiki, wyjść poza schematy, w których żyjemy, wykraczać poza system języka, czasu, ekonomii, autorstwa, miejsca, danego medium. Jej prace tworzą na pół realną przestrzeń, oscylującą pomiędzy widzialnym a niewidzialnym, prawdą a kłamstwem, przeszłością a przyszłością. 

Agnieszka Kurant jest absolwentką łódzkiej PWSFTiTV, Uniwersytetu Łódzkiego oraz Goldsmiths College na University of London. Wystawiała w najważniejszych galeriach i muzeach sztuki współczesnej, m.in. w galerii Yvona Lamberta w Nowym Jorku, Palais de Tokyo w Paryżu, Tate Modern w Londynie, a także w Berlinie, Moskwie, Bukareszcie i Genewie. W 2008 zrealizowała projekt w ramach Frieze Projects we Frieze Art Fair w Londynie. W październiku 2008 nakładem wydawnictwa Sternberg Press ukazała się jej pierwsza monografia “Unknown, unknown”.

 

Łukasz Ogórek w swoich pracach bada teoretyczne i techniczne możliwości narzędzi, którymi się posługuje. Kontynuuje tym samym poszukiwania artystów awangardowych. Jarosław Lubiak jego prace określił mianem techno minimalizmu. Łukasz Ogórek gra z modernistycznymi teoriami obrazowania, rolą artysty i odbiorcy.

Łukasz Ogórek jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi, na której od 2003 roku pracuje jako asystent w pracowni Multimediów (V13) Od 2009 roku prowadzi Pracownię Podstaw Multimediów. Uczestnik stypendiów: Nottingham Trent University (Wielka Brytania), Radius of Art Alexandria Contemporary Arts Forum (Egipt). Brał udział w wielu wystawach krajowych i zagranicznych, m.in. Dreizehnthirteen Gallery Berlin (2010),MS3 Re:akcja, Muzeum Sztuki w Łodzi (2009), Radius OF Art, Iltis Bunker, Kilonia, Niemcy(2008), Mediations Biennale w Poznaniu (2008), Camouflash. Dissapearing in The Art, Prager Spitze w Dreznie, Niemcy (2008), Galeria Wschodnia w Łodzi (2007), Muzeum jako świetlany przedmiot pożądania. Muzeum Sztuki w Łodzi (2006) Biennale Sztuki w Łodzi (2006), 4 Biennale Fotografii Polskiej w Poznaniu (2005) Najnowsze wideo polskie, Bunkier Sztuki w Krakowie (2004) Targi sztuki współczesnej ST-ART w Strasburgu, Francja (2004). 

 

Tom Milnes analizuje fenomen kultury opartej na technologii, która istnieje dzięki wynalazkom, popularności i łatwości technologicznych zdobyczy – interesuje go specyficzna wymiana następującą pomiędzy postępem w nauce a naszą odpowiedzą i przystosowaniem się do nowego środowiska. Początek jego prac to produkty i masowo łatwo zużywalne komponenty. Artysta w pracach neguje ich pierwotną poprzez jej przetworzenie, oznaczenie, następne zaanimowanie oraz zbudowanie archiwum akcji i eksperymentów. Prace Milnesa wypróbowują możliwości otwarte przez technologię, także dźwięku oraz specyfikę performance i instalacji. 

Tom Milnes obecnie studiuje w Sandberg Instituut w Amsterdamie. Jego prace prezentowane były głównie na terenie Anglii, Holandii i Chin. 

 

Kama Sokolnicka w swoich pracach zajmuje się głównie procesami związanymi z miejscem, terytorializmem, obrazem jako funkcją pamięci, emocji, percepcji, potrzebą orientacji w otoczeniu oraz fenomenem horror vacui. Oscyluje pomiędzy obserwowaniem a byciem w/wewnątrz. Posługuje się różnymi mediami analizując relacje między przestrzenią, człowiekiem i przedmiotami; ważne jest to, co dzieje się między tymi elementami, co nie tkwi w nich samych. Wszystko to konsekwentnie znajduje odbicie w formach i materiałach, jakich artystka używa do swoich realizacji.

Kama Sokolnicka jest absolwentką Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu; pobyty twórcze m.in. w Europejskim Centrum Współczesnych Działań Artystycznych CEAAC w Strasburgu (2004). Jej prace znajdują się w kolekcji Dolnośląskiego Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych i w kolekcjach prywatnych. Nagroda za wspólną pracę z Tomaszem Zalejskim-Smoleniem na 8 Raciborskim Festiwalu Sztuki (2008), nominacja do nagrody kulturalnej 'Gazety Wyborczej' WARTO (2010). Swoje prace prezentowała m.in. w Polsce, Niemczech, Szwecji, Wielkiej Brytanii.

 

Metka Zupanič

„Podstawowym elementem moich projektów są relację pomiędzy mną a osobami zaproszonymi do współpracy. Aby to osiągnąć używam różnych środków. Proces twórczy rozumiem jako formę mediacji, wymiany i współpracy. Analiza relacji przestrzeni kształtującej się między ludźmi – to zakładany cel moich realizacji. Moje prace często koncentrują się na lokalnym środowisku. Ich „zawartość” to przestrzeń pomiędzy, w której ja i reszta uczestników jest „połączona”. Rozumiem ją jako przestrzeń integracji mnie i innych, to ona - jej jakość jest najważniejszym artystycznym celem. W moich projektach ważne jest by wszyscy uczestnicy brali aktywny udział.” 

Metka Zupanič jest absolwentką Akademii Sztuk Pięknych w Lijubianie, studiowała także w the National College of Art and Design w Dublinie. Swoje prace prezentowała na licznych wystawach indywidualnych na terenie Europy.