Organizator: Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia

Partnerzy: Krytyka Polityczna

Dziękujemy Instytutowi Lecha Wałęsa za pomoc w przetłumaczeniu filmów na język polski

Pokaz jest częścią projektu CSW Łaźnia „Cities on the edge” Projekt dofinasowany został z środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

 

 

Pokaz filmów „O Kubie, politycznie” składa się z prac, ważnych dla zrozumienia 53 lat kubańskiej historii. Wybór daje wgląd w aspekty rzeczywistości wyspy szerzej w Polsce nieznane. Pokaz tworzy obraz Kuby daleki od stereotypów, niezgodny z fenomenem Buena Vista Social Club.

Pokaz jest częścią wystawy „Polityko: nie lubię cię, ale to ty mnie kochasz”, zainspirowaną linijką z tekstu piosenki kubańskiej, rockowej grupy „Porno para Ricardo”. Wystawa dotyka zagadnień dziedzictwa ideologii socjalizmu, stawia pytania o sposób wchłonięcia ich i rozmycia przez kapitalizm. Na wystawie prezentowane są prace artystów z Kuby, Hiszpanii i Polski.

„Polityko: nie lubię cię, ale to ty mnie kochasz” jest pierwszą z serii prezentacji w ramach projektu „Cities on the edge”. W 2013 w ramach cyklu zaprezentowana zostanie sztuka z Iranu i Kolumbii. Projekt ma na celu analizę sztuk obszarów na krawędzi – poza granicami naszych zainteresowań, kojarzonymi bardziej z konfliktami niż sztuką.

 

• 22 maja 2013, godz. 18.00 CSW Łaźnia, ul. Jaskólcza 1 – spotkanie z kuratorami:

 

1) „Po południu/P.M.” (1961) dokument, 14 min, reżyseria: Alberto "Sabá" Cabrera Infante i Orlando Jiménez Leal

„Po południu” to jeden z najbardziej kontrowersyjnych filmów kubańskich. Krótki, trwający zaledwie 14 minut obraz ukazuje sposoby spędzania wolnego czasu w Hawanie. Kamera obserwuję grupę ludzi podczas jednego z wieczorów. Film powstał w 1961 roku wywołując oburzenie Fidela Castro, doprowadziło to do fali represji przeciwko „wszystkiemu”, co obrażało gust el Comandante.

 

  kadr z filmu Po południu, dzięki uprzejmosci artysty

 

2) „Balseros” (2002) dokument, 120 min, reżyseria: Carles Bosch i Josep Maria Domènech.

“Balseros” powstał w 1994, film jest opowieścią o losach siedmiu emigrantów. Ich historia rozpoczyna się latem 1994 roku. Ekipa reporterów spotyka się z nimi i ich rodzinami tuż przed planowaną ucieczką. Bohaterowie filmu zamierzają dopłynąć do wybrzeża Stanów Zjednoczonych na własnoręcznie wykonanych tratwach, uciekając przed problemami ekonomicznym rujnującymi ich kraj. Ekipa reporterów śledzi ich dalsze losy – odnajduje ocalonych, odnalezionych na otwartym morzu, następnie zesłanych do Guantánamo – północno amerykańskiej bazy i obozu dla uchodźców. Po siedmiu latach reporterzy ponownie spotykają swoich bohaterów, już na ternie Stanów Zjednoczonych, by dowiedzieć się o ich nowym życiu. Film jest epicką opowieścią o rozbitkach, zatrzymanych między dwoma światami.

Film był nominowany do Nagrody Akademii Filmowej w 2004 roku.

Laureat nagrody Emmy dla Kinematografii (Josep Maria Domènech, najlepsze zdjęcia, 2005)

 

Plakat filmu Balseros, dzięki uprzejmości artysty

 

• 23 maja 2013, godz. 18.00 CSW Łaźnia, ul. Jaskólcza 1:

 

3) „Alamar Express: Nowy człowiek/Alamar Express: El Hombre Nuevo” (2007), dokument, 57 min, reżyseria: Patrycja Satora

„Alamar Express: Nowy człowiek” to filmowa opowieść o grupie młodych kubańskich artystów i ich marzeniu stworzenia miejsca wymiany kulturalnej w jednej ze zniszczonych, podmiejskich dzielnic Hawany. Obszar ten zwany Alamar, to relikt socjalizmu, powstał w oparciu o projekt „miasta modelowego“, którego mieszkańcami mieli być ludzie żyjący w zgodzie z ideałami rewolucyjnej koncepcji Nowego Człowieka. Młodzi artyści, zapatrzeni w przyszłość, mieszkający w kraju, w którym czas stanął w miejscu, czynią ogromny wysiłek, aby ożywić kulturalną pustynię, jaką jest Alamar.

 

Plakat filmu Alamar Express. Nowy Człowiek, dzięki uprzejmości artysty

 

• 24 maja 2013, gdańska świetlica Krytyki Politycznej, ul. Nowe Ogrody 35:

 

4) „Przyszłość złudzeń/El porvenir de una ilusión” (1998), dokument 51 min, reżyseria: Franco de Peña

„Przyszłość złudzeń” jest poetyckim portretem mieszkańców Hawany.

W dniu Nowego Roku siedmiu bohaterów filmu pragnie czegoś, co mogłoby zmienić ich życie. Na pograniczu filmu dokumentalnego i fabularnej fikcji film dociera do latynoskiego magicznego realizmu. Obraz nie jest kolejnym filmem o Kubie, lecz opowieścią o istocie człowieczeństwa.

 

25 maja 2013, gdańska świetlica Krytyki Politycznej, ul. Nowe Ogrody 35:

 

Kadr z filmu Przyszłość złudzeń, dzięki uprzejmości artysty

 

„Przyszłość złudzeń” | Gazeta Wyborcza: Film Franco de Pena jest niby o niczym a o wszystkim. Ten pastelowy film można odczytać jako metaforyczny obraz łagodnego piekła, w którym wiecznie się na coś czeka. To bardzo ludzki świat, sfilmowany ze współczuciem.

 

5) „Odmieńcy/Seres extravagantes” (2004), dokument, 55 min, reżyseria: Manuel Zayas

„Odmieńcy” to dokument o procesie społecznej marginalizacji i politycznej represji, jakiemu w dwóch pierwszych dekadach Rewolucji Kubańskiej poddana została społeczność gejowska, procesie widzianym oczami słynnego kubańskiego pisarza Reinaldo Arenasa. W kontraście do autobiograficznej powieść pisarza „Before The Night Falls”, dokument „Odmieńcy” konstruuje kalejdoskopowy obraz życia kubańskiego pisarza oraz społeczności homoseksualnej na wyspie przed i po rewolucji. Film jest unikatowym obrazem wyjątkowego czasu i nietuzinkowego artysty. Materiał archiwalny zestawiony w nim zostały ze współczesnym materiałem, potajemnie nagranym na Kubie.

 

Kadr z filmu Odmieńcy, dzięki uprzejmości artysty

 

• 26 maja, gdańska świetlica Krytyki Politycznej, ul. Nowe Ogrody 35:

 

6) „Iluzja/The Illusion” (2009), dokument, 24 min., reżyseria: Susana Barriga

„Iluzja” jest filmem autobiograficznym, opowieścią o podróży autorki. Susana po 26 latach wyobrażania sobie jaki jest jej ojciec, udała się z Kuby do Anglii by spotkać się z nim po raz pierwszy w życiu. Po powrocie stara się przypomnieć sobie jego twarz, lecz jedynym obrazem, jaki posiada są rozmyte klatki filmowe, które udało się jej potajemnie nagrać podczas ich spotkania. Reżyserka stara się odzyskać obraz ojca, jaki stworzyła sobie przed podróżą do Anglii.

Laureat stypendium DAAD na 2009 Berlinale w 2009 roku.

 

Kadry z filmu Iluzja, dzięki uprzejmości artysty

 

7) „Przyszłość jest teraz/El futuro es hoy” (2009), dokument, 35 min, reżyseria: Sandra Gómez

„Przyszłość jest dzisiaj” opisuje stan zawieszenia charakterystyczny dla życie w Hawanie.

Siedmiu bohaterów opowiada o swoich oczekiwaniach, pomysłach na życie. Niektórzy z nich pragnęliby, aby wszystko zostało „po staremu” , inni marzą o zmianie. Ich opowieści w ten czy inny sposób powiązane są z Malecón, hawańską opaską brzegową, miejscem gdzie miasto otwiera swój horyzont.

 

Kadry z filmu Przyszłość jest teraz, dzięki uprzejmości artysty

 

Madeleine Navarro Mena urodziła się w Ranchuelo na Kubie w 1968 roku. W latach 1986-1991 studiowała historię sztuki na Wydziale Sztuki i Literatury Uniwersytetu w Hawanie. W latach 1994-1997 studia podyplomowe w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. Prowadziła badania naukowe na temat wzajemnych relacji sztuki latynoamerykańskiej i polskiej w XX wieku. Od ponad 10 lat zajmuje się kinematografią latynoamerykańską, często współpracując z warszawskim Instytutem Cervantesa. Mieszka i pracuje w Warszawie.