ŁAŹNIA 1 2006 - JORGE HARO
13.10.2006
Jorge Haro jest argentyńskim kompozytorem, dźwiękowcem, artystą audiowizualnym, wykłada na Palermo Uniwersity (Buenos Aires) oraz Tres de Febrero University (Buenos Aires Province). Jest współtwórcą net-artowego portalu Fin del mundo oraz projektu LIMb0 (Laboratorium Badań Interdysyplinarnych Buenos Aires 0).
Swoją pracę z muzyką porównuje do bumeranga: rozpoczął od komponowania elektro-akustycznej i eksperymentalnej muzyki, później zboczył w stronę popu, by ostatecznie, nie bez ryzyka, wrócić do swych nonkonformistycznych poszukiwań. Proces twórczy w jego wypadku jest w pełni realizowany w trakcie koncertów. Utwory tworzone na żywo i w dużej mierze improwizowane, wtórnie zostają skompilowane w jedną całość i wydane na płycie. W ten sposób, koncertując w kilku miastach Europy (w tym w Krakowie, Madrycie, Hamburgu i Berlinie), zrealizował projekt u_xy.
Wcześniej, w projekcie ‘Musica 200(0)’, w budowie utworów bazował na regularnych rytmach, co pozwalało płynnie rozwijać temat. Jednak po tych nagraniach Jorge Haro zauważył słabości podstawowego rozumienia rytmu, jako struktury opartej na powtórzeniu, regularności, tempie, gdyż rzeczywiście rytm tworzy się w każdej relacji pomiędzy dwoma dźwiękami. Rozpoczyna pracę na małych, prawie mikroskopijnych formach aż do całkowitej rezygnacji z regularności w ‘u_2003’.
W trakcie koncertów zależy mu na wytworzeniu efektu cyrkulacji. Szeroko wykorzystując dźwięk i obraz, łącząc sztukę z techniką, stara się znaleźć odpowiedź na współczesne zapotrzebowanie na taką formę komunikacji, w której informacja poprzez rozproszenie ulega interioryzacji i wymianie, przy czym nie przynosi jednoznacznych konkluzji i reprezentatywnych całości. Unika teatralizacji i zbędnych gestów.
Jorge Haro (ur. 1963) – muzyk i kompozytor argentyński, tworzy muzykę eksperymentalną, instalacje dźwiękowe oraz prace audio-wideo. Wydał trzy płyty solowe: Fin de siecle [1999], Musica 200(0) [2001] oraz u_2003 [2003]. Jego utwory znajdują się również na kilku składankach i kompilacjach. Pokazywał swoje instalacje oraz koncertował w wielu krajach świata, min. w Argentynie, Urugwaju, Brazylii, Peru, Stanach Zjednoczonych, Hiszpanii, Portugalii, Francji oraz Holandii, Polsce. Współpracował m.in. ze Zbigniewem Karkowskim i Mitchell’em Akiyama. Uczestniczył m.in. w takich festiwalach, jak: Sónar (Hiszpania), LEM (Hiszpania), Observatori (ahiszpania), Ertz (Hiszpania), Confluencias (Kanada), Champ Libre (Kanada).
Swoją pracę z muzyką porównuje do bumeranga: rozpoczął od komponowania elektro-akustycznej i eksperymentalnej muzyki, później zboczył w stronę popu, by ostatecznie, nie bez ryzyka, wrócić do swych nonkonformistycznych poszukiwań. Proces twórczy w jego wypadku jest w pełni realizowany w trakcie koncertów. Utwory tworzone na żywo i w dużej mierze improwizowane, wtórnie zostają skompilowane w jedną całość i wydane na płycie. W ten sposób, koncertując w kilku miastach Europy (w tym w Krakowie, Madrycie, Hamburgu i Berlinie), zrealizował projekt u_xy.
Wcześniej, w projekcie ‘Musica 200(0)’, w budowie utworów bazował na regularnych rytmach, co pozwalało płynnie rozwijać temat. Jednak po tych nagraniach Jorge Haro zauważył słabości podstawowego rozumienia rytmu, jako struktury opartej na powtórzeniu, regularności, tempie, gdyż rzeczywiście rytm tworzy się w każdej relacji pomiędzy dwoma dźwiękami. Rozpoczyna pracę na małych, prawie mikroskopijnych formach aż do całkowitej rezygnacji z regularności w ‘u_2003’.
W trakcie koncertów zależy mu na wytworzeniu efektu cyrkulacji. Szeroko wykorzystując dźwięk i obraz, łącząc sztukę z techniką, stara się znaleźć odpowiedź na współczesne zapotrzebowanie na taką formę komunikacji, w której informacja poprzez rozproszenie ulega interioryzacji i wymianie, przy czym nie przynosi jednoznacznych konkluzji i reprezentatywnych całości. Unika teatralizacji i zbędnych gestów.
Jorge Haro (ur. 1963) – muzyk i kompozytor argentyński, tworzy muzykę eksperymentalną, instalacje dźwiękowe oraz prace audio-wideo. Wydał trzy płyty solowe: Fin de siecle [1999], Musica 200(0) [2001] oraz u_2003 [2003]. Jego utwory znajdują się również na kilku składankach i kompilacjach. Pokazywał swoje instalacje oraz koncertował w wielu krajach świata, min. w Argentynie, Urugwaju, Brazylii, Peru, Stanach Zjednoczonych, Hiszpanii, Portugalii, Francji oraz Holandii, Polsce. Współpracował m.in. ze Zbigniewem Karkowskim i Mitchell’em Akiyama. Uczestniczył m.in. w takich festiwalach, jak: Sónar (Hiszpania), LEM (Hiszpania), Observatori (ahiszpania), Ertz (Hiszpania), Confluencias (Kanada), Champ Libre (Kanada).
BIP