ŁAŹNIA 1 2013 - Polityko: nie lubię cię, ale to ty mnie kochasz
Jairo Alonso, Alexandre Arrechea, Tomasz Bajer, Carlos Boix, Brumaria, Los Carpinteros, Jeannete Chavez, Democracia, Leandro Feal, Nicolas Grospierre, Diango Hernández, Agnieszka Kalinowska, Hamlet Lavastida, Glenda León, Glexis Novoa, Fernando Sánchez Castillo, Daniel Silvo, Piotr Wyrzykowski,Jeanette Chávez,

 

Kuratorki: Dermis P. Leon (Curatorial Bureau), Agnieszka Kulazińska

12.04, godz. 19.00 – wernisaż

12.04, godz. 18.00 – spotkanie z artystami, prezentacja projektu Brumaria

21-25. 05 – finissage pokaz filmów „O Kubie politycznie”, Kuratorka: Madeleine Navarro Mena.

 

Wystawa „Polityko: nie lubię cię, ale to ty mnie kochasz” jest rodzajem wizualnego eseju zbudowanego wokół  linijki z  tekstu  piosenki kubańskiej grupy „Porno para Ricardo”. Eseju zbudowanego z prac artystów polskich, hiszpańskich i kubańskich. Chcąc tego czy nie, zanurzeni jesteśmy w polityce. To ona kształtuje naszą codzienność. Fakt ten jest szczególnie odczuwalny współcześnie, w dobie kryzysu. Jaką rolę zajmuje sztuka w procesie społecznej transformacji? Czy współcześnie artyści są towarem pierwszej potrzeby?

Luis Camnitzer, w książce „New Art of Cuba” zwrócił uwagę na przesunięcie zainteresowań młodych, kubańskich artystów. Publikacja opisuje zmiany jakie zaszły w sztuce kubańskiej, od  pierwszego pokolenia artystów ukształtowanego przez rewolucję 1959 roku po współczesne odejście od tematów socjalistycznych. Camnitzer pisze  „Tymczasem, dla wielu młodych artystów rozpoczynających karierę, spuścizna lat 80-tych jest utopijna w najbardziej pejoratywnym znaczeniu tego słowa.  Ze względu na brak realizmu, postrzegana jest jako bezużyteczny spadek.  Młode oczy kierują się ku globalnym rynkowi bardziej niż ku rewolucyjnej przeszłości.”

„Polityko: nie lubię cię, ale to ty mnie kochasz” jest głosem analizującym mechanizm destrukcji utopijnego sytemu -  z jednej strony jego idealizację, z drugiej załamanie wiary w moc stymulacji społecznego postępu. Historyczna wiedza o socjalistycznej przeszłości jest wymazywana przez idealizującą percepcję. W rezultacie historyczny kontekst znika, zastąpiony zostaje na nowo zrekonstruowaną wizją „socjalizmu”. Z drugiej strony żywa jest ciągle pamięć oskarżeń o korupcję i niewydolność państwowych organów. Jaki system można stworzyć w zamian? Jakie wnioski wyciągniemy z błędów kubańskiego socjalizmu i doświadczeń polityczno-ekonomicznych przemian? Jakie są możliwości buntu?

Wystawie towarzyszyć będzie przegląd filmów i dokumentów o Kubie. Prezentowane prace skupiają się na aspektach kubańskiej rzeczywistości, szerzej w Polsce nieznanych. Pięciodniowy pokaz pozwoli na lepsze zrozumienie 53 lat z  historii wyspy. Filmy ukażą inne oblicze Kuby, dalekie od stereotypowego  obrazu Buena Vista Social Club.  

2 kwietnia  prace nad swoim rysunkiem site specific rozpocznie Glexis Novoa. Artysta tworzy rysunki, performance, malarstwo. Rysunki site-specifuc wykonane grafitem są jego znakiem rozpoznawczym, prace balansują na granicy sztuki efemerycznej i architektury, analizują architekturę władzy i polityki. Artysta mieszka w Hawanie i Miami, pracuje gdziekolwiek.

Wystawa „Polityko: nie lubię cię, ale to ty mnie kochasz” jest pierwszą z serii prezentacji w ramach projektu „Cities on the edge”. W 2013 w ramach cyklu zaprezentowana zostanie sztuka z Iranu i Kolumbii. Projekt ma na celu analizę sztuk obszarów na krawędzi – poza granicami naszych zainteresowań, kojarzonymi bardziej z konfliktami niż sztuką.



Wystawa czynna: wt-śr, pt-niedz 12.00 – 18.00, czw. 12.00 – 20.00

 

Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia

ul. Jaskółcza 1

80-767 Gdańsk

Honorowy patronat nad wystawą objął Marszałek Województwa Pomorskiego Mieczysław Struk.

 

Nicolas Grospierre, Bank, obiekt fotograficzny, fot. Dzięki uprzejmości BWA Warszawa


 
         
 
Zaloguj/Zarejestruj
Instytucja kultury Miasta Gdańska